به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم آیت الله حائری شیرازی در یکی از جلسات اخلاق خود در مورد مسئله «مواجهه کوتاه‌مدت و بلندمدت در برابر ظلم دیگران» اینگونه بیان می‌کند:

اگر کسی به تو ظلم کند و تو بخواهی دلت خنک شود، دو راه داری: یک راه زودگذر و یک راه درازمدت.

راه زودگذر این است که اگر مثلاً به تو فحشی داده، به او فحشی بدهی تا دلت خنک شود!.

اما این‌گونه خنک شدن، مثل این است که روی قسمت سوختۀ بدن آب بریزی؛ با این کار، ابتدا محل سوختگی کمی خنک می‌شود، اما بعد آب در آن نفوذ می‌کند و باعث می‌شود که آن قسمت چرک کند و بدتر شود.

راه درازمدت این است که دعایش کنی. در این راه، ابتدا به تو سخت می‌گذرد، اما بعد دلت خنک می‌شود. البته این راه نسبت به برادر دینی است، نه دربارۀ دشمن.

منبع: کتاب تمثیلات اخلاقی، جلد یک، صفحه ١٧